boynun diyorum… usta bir heykeltıraşın eseri gibi canlı, pürüzsüz, davetkar kana susamışlığını dindirmek ister gibi yarasaların ama zehirli, ama ölümcül…
kolların, dünyayı içine alabilecekmiş gibi açtığın kolların merhamet, kapanı, şefkatle sakladığın normal sayılır kayboluşunu bir uzvun papatyalar hain sevgi mayın…
ayakların, ayaklarının değdiği toprak kan ağlıyor bak yetim çocukların gözyaşları suluyor yitip giden topraksız canları güvercin ejderhası aç toprağın göğsünden fışkıran zenginlik haraç mezat aslanlar inlerinde bir dilim ekmeğe muhtaç
ayakların diyorum ve ellerin yüreğin kadar kara balçık
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
medeniyetana şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
medeniyetana şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
tebrikler şair