BAŞ EDEMEDİM
Sorma incilmistir yüreğim
Görmez duymaz olaydı bedenim Seninle geçirdiğim günlerim Zulüm oldu bana Bilemedim gaddar olacağını Acımadan vurdun kırbaçı Gözlerinden akan yaşları Kalbin hiç mi sızlamadı Benim sevgim sevdiğim bu değildi Seven insan sevdiğine kötülük etmezdi Çok şey değildi istediğim sevmesini bilseydi Ben bu hallere düşmezdim Sen bana az cektirtmedin Hiçbir zaman memmun olmadın Ne utandın nede utanmayı bildin Ahtım olsun alacağım Benimde banene dememin zamanı gelecek Ben ne yaptın ne ettim diyecek Senin de bir gün canını yakan olacak Başa gelen çekiyor ne yazık ki Ne hatrın kalacak nede gönlün Git allah aşkına birazda sen sürün Sen bana iyilik yaptığını mı düşündün Sen sen gibilerinin yalanları ile yaşadın Her uyku bir ölüm gibidir Ruh bedenden çıkınca Sabah uyandığında anlarsın Şükredersin yaşadığına Kimin aklı kimdeydi aklını yitirdi Değerimi bilmedi huzur bırakmadı Şeytan bu pamucu ters giydirirdi Boynum kıldan ince baş edemedim |
yüreklerdeki yangınları
söndürmek için
öncelikle adım atmak gerekir.
Peki ya atılan adımlar karşılık bulmazsa
işte o zaman insanın dünyası yıkılır.
Tıpkı şiirde belirtildiği gibi.
Kalemine sağlık.
Esen kalın.