BU ÖLÜ ŞEHİR
Gel...
Öyle bir zamanda gel ki, Kar boranda kardelen misali Açılsın kollarım, kucaklasın güneşi Karanlığın ardından, kamaşsın gözbebeklerim Eritsin sıcak nefesin, Gönlümdeki keskin buzulu... Gel...Ey sevgili Cemre düşsün tenime Bahar değsin saçlarıma, Gül kokusu sinsin parmak uçlarından Kır çiçekleri açsın gamzelerimde Çorak topraklarıma yağsın aşk Kansın damla damla gönlüm sevdaya... Gel...hasretine yandığım Bitsin bu gözlerimdeki gurbet Kök salsın sevdamız asırlık çınar gibi Ruhun ruhumla, ellerin ellerimle kenetlensin Akşam meltemleri, şefkatiyle okşasın tenimizi Aşkın ateşi ısıtsın buz gibi geceleri Dağılsın bu kasvet, son bulsun yalnızlık Gel de cana gelsin bu ölü şehir... Hatice Olkuner |