Ömrümün sonbaharında
Yine hazan çöktü Gönül bağıma ,
Girerken ömrümün sonbaharına Yeşermişti oysa kuru gül dalı Gönül kovanıma yapmıştı balı Açmaya duran o gonca gülü Soldu goncalarım dalım kuruyor Kalbimin ritmi bozuldu atmak istemiyor Gözüm , gönlüm her yerde onu arıyor Her çiçek sanki onun gibi kokuyor Yokluğunun acısı uykularımı bölüyor Kanım çekiliyor damarımda Nefes alamıyorum yanlız kaldığımda Onu istiyordum her anımda Artık güzel yüzü rüyalarıma gelmiyor Sesinin aksı kulaklarımda çınlıyor Gülüşü ruhumun içine işliyor Veda vakti işte bırakıp gidiyor Yine hazan çöktü gönlüme Ömrümün sonbaharında...! Rasim ÇAKICI 05.10.2021 |
Yüreğine emeğine sağlık
________________________________Selamlar