BE GARDAŞ...!Babam yüce dağ idi arkamda duran Toprağa düştüde çürüdü gitti be gardaş Anam umman idi derdim ile aglayan Tükendi takati kurudu gitti be gardaş Yanmıştı 45 yıl önce baba ocağım Çocukluğum hayallerim gençlik çağım Burada bizim ev diye bakamayacağım Savruldu külü dumanı söndü be gardaş Babadan yetimdim şimdi anadan öksüz Aylar yıllar geçti gitti sessiz,sessiz Kaldım koca dünyada yanlız kimsesiz Kırıldı dallarım yanıma düştü be gardaş Çakıcı ne kadar yazsan da sözlerin yetmez Anamım, babamın hayali gözümden gitmez Yangın içimde yanar dumanım tütmez Gönül bagının goncası soldu be gardaş...! 04.01 2024 |