15.055
Kana bulanmıştı kainatın gözleri
15.055 hep aklımda bu ara bir bütünün parçası doğum ve ölüm bendeyse gül ve yara. Nasılsın diyecek olursanız sormayın sakın... yanıyor içimin ormanları payıma düşen bir ah... Ahhh ah öyle bir geçmişten böyle bir gelecek oluşturmak günah dünüm yaşandı gitti bu günüm oldu bitti. Ve acının yüreklerde taht gönüllerde baht kurduğu zaman insanın insanlığı vurduğu zaman neyi yitirdim ne arıyorum! Bulduğum kalbe saplanan ok kimin umurunda haberi olan yok ucuca heder ardarda keder derdim dünyadan çok!... Düşündükçe kuvveden fiile bilmem sevincimden bilmem cefamdan vaz geçtim vuslattan ve de sefamdan. Gümüşhanlı’yım sağ olsun başlar otursun yerliyerine taşlar okunsun şiir olsun okunsun gözümden akan yaşlar |