Küskün
Sanki ay değil yıl değil asırlar oldu.
Kalemim suskun. Dilim suskun. Yüreğim küskün. Ellerim bir hayli yorgun. Harcıyor beni, içimde büyüdükçe büyüyen, dallanıp budaklanan, korkular. Sınırı yok koynumda çaresizliğimin. Ben beşerim. Ben şaşarım. Ben sonuçta İnsanım diye, teselli edemiyorum. Ne zihnimi ne kendimi. Her zerremin alarmı açık. İğne deliğine sıkışmış kalbim. Çarpıyor delicesine ve ölürcesine. Korkuyorum. Yok olmak görünmez olmak, İstiyorum çoğu zaman. Varlığımı hiçe saymak, mesela senin gibi. Aldığım nefesi vermeyi, unutmak istiyorum. Üstüste yığdıgım küskünlüğüme, senide ekledim oksijen. Gereksiz geliyorsun çoğunlukta. Kendimi çok özlüyorum, bu aralar. O deli cesaretimi. Laf anlamaz, asiliğimi. O dimdik gururlu duruşumu. Aşktan uzak beni özlüyorum. 19.09.2021 Cangül Gülten Cantekin.B. |
*** KÜSKÜN *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...