Yakanda kala
ELİM YAKANDA KALA (1)
küstüm senin yüzünden yaşadıgım yıllara Bir dahada gidemedim bastığın topraklara Ben seni sevdim eller tadını ala yapraksız dala döndüm elim yakanda kala dilin cevap vermesin meleklere soruya bedenin nasip olsun çok derin bir kuyuya benim kalbim kurudu seninkide kuruya kıraç toprağa döndüm elim yakanda kala birdaha sevemedim kalbim alıştı zora mezarım marmarada beni orada ara desteledim yılları baksana her biri sıra sıra Ben seni unutmadım elim yakanda kala Yücel demirel2021 |