ZAMANE ÇAĞI
Kâr sağlamak adına menfaate yüründü
Vefaya değil artık para pula büründü Düştüğünde hiç olan varlığında göründü Dostlar da yalan olmuş bu zamane çağında Eskiden bütün aşklar gönüllerde yaşardı Dil Sustukça yürekte sevdaları taşardı Mecnun çöllere düşer Ferhat dağı aşardı Aşklar da yalan olmuş bu zamane çağında Yaşananlar saklıydı dört duvar arasında Şimdi her şey aşikâr ekranın karasında Eş, çocuk, cümle alem desinler yarışında Mahrem de yalan olmuş bu zamane çağında Söz, nişan, düğün derken ne servetler döküldü Bir ömür, bir yastığa ne yeminler içildi Çok değil üç, beş sene ayrılık yol seçildi Nikah da yalan olmuş bu zamane çağında Ne güzeldi bayramlar, hem milli hem de dini Çoşku ile kutlardık öpüp büyük elini Tatili fırsat bilip sür otelin keyfini Töre de yalan olmuş bu zamane çağında Babaya hürmet edip anayı can bilirdi El pençe divan durur, saygı ile gelirdi Atayı akran bilen arsız nesil belirdi Edep de yalan olmuş bu zamane çağında İhtirasta bedenler, helal haram gözetmez Tek gecelik ilişki kim olduğu fark etmez Özgürlük der adına hiç pişmanlık hissetmez Ahlak da yalan olmuş bu zamane çağında Altın, gümüş, akçeler zaman ile devrildi Lira değer kaybetti şimdi pula evrildi Artık sanal alemde kriptolara çevrildi Para da yalan olmuş bu zamane çağında İllegal yollar ile servet milyarı vurur Kara para aklanır ne de hesap sorulur Alın teri dökenler kuru ekmek zor bulur Emek de yalan olmuş bu zamane çağında Hatice Olkuner |