VebalNeden çıktın karşıma alışıktım huzura Sözlerinin tesiri hislerime banıyor Küçük bir çıngı ile nasıl çektin nazara Bana bigane ruhum seni nerden tanıyor İçimde kelebekler aşikar görünüyor Yaşamak birdenbire manaya bürünüyor Kızılın şavkı sanki yüzüme sürülüyor Bir ateş çemberinde gururum da yanıyor Zehiri bala kesen ah şu tatlı dillerin Bir latifeyle açar yüzümdeki güllerim Girme imtiyazıma vebal bana ellerin Her gördüğü ilgiyi ruhum gerçek sanıyor Sen sineme müptela ben sana tutsak yaren Günahım olma lütfen gönlüm ram olur hemen Yasaksın sen sevgili olmak istemem ziyan Biraz mahmure gönlüm seni mabed sanıyor İflah etmez insanı incinmiş kalbin ahı En ücra dağa kaçsa hemen bulur günahı Ebedi degilse de yorma solda cenahı Bitirme sürurumu yaralarım kanıyor Dilek’ce |