Aşka maruz kalınca insanoğlu
Yaşanmamış sayar maziyi
Yeniden doğar
Yeniden
Küllerinden,
Güneş batmaz bir daha
Mevsimler hep bahar
Yaş mekan
Hiç
Önemli değil
Sonsuzluk ebedi sefil,
Akıldan düşmez hiç yakalanma pahasına
Gönüle
Kalbe
Ne
Varsa umut adına
Mutluluğun şansına,
Hatıralarda
Anılarda
Yaşanır,
Yaşatılır
Tekrar tekrar
Bir daha bir daha
Dünya dursa da olmaz umrunda
Gözler kördür artık
Kulaklar da sağır
Nağmeler notalara esir
Kalbin ritmi değişir
Bundan gayrı
Sen sen değilsindir
Artık
Olurken
Gökyüzü yoldaşın
Mavisi dostun
Bulutlar belki de dert ortağın,
Amma velakin
Değer be
Değer
Olsa da son nefesin,
Nerden bileceksin
Muhtemelen
Habercisi
Cennetin,
Daha bu
Dünyada
Uçar iken
Kanatlarında bir meleğin
Dudaklarında
Dilinde
Tek
Bir söz,
O
Da
Bebeğim
Bebeğim
Bebeğim...

* Berlin, 20.09.2021 ,

Talat Özgen