Nefretin hemen öncesi
Doyumsuzca paylaşamadığımız
Gökyüzünü ikiye böldüm Bir tanesi bana düştü Diğeri sana Kalbimi ikiye böldün Düşmedi bana hiçbiri Sana da Benzinlik tezgahında satılan Çakmaklardan aldım bir tane Yaktım kendi aşkımı, nefretimi, gökyüzümü Küçüldükçe küçümsendim Donuk, ruhsuz, dilsiz putlar Soğuk, çıplak, ifadesiz heykeller gibi Mermer pürüzsüzlüğüydü en son bakışın Baktıkça küçümsendim Küçümsendikçe küçüldüm |