Sır
Tam beş yıl önce idi yıkıldığım yandığım
Durmaksızın günlerce içimden ağladıgım Yazmaya korkuyorum yaşadığım yıkımı Doktorlar teslim aldı bir tanecik kızımı Daha yaşı çok küçük daha çocuktu çocuk İşte o gün başladı hastanede yolculuk Öyle çaresizimki sığınacak yerim yok Nedir derdimiz bilmem bir şeyden haberim yok Doktora hemşireye soruyom birer birer Hepsinin moral bozuk demiyor kimse bir şey En son hepsi toplandı doktoru hemşiresi Dediler alleymiş lösemiymiş bir ismi Bir aile yıkıldı bir eve ateş düştü Yazımız böyle imiş kısmetimize düştü Naçarız eşim ile göz göze gelişimiz En son beş yıl önceydi eskidi gülüşümüz Hastane bahçeleri yeşilmiş hiç görmedim Düşmüşüm can derdine eve bile girmedim Yanaşır bir ambulans acılı siren sesi Hastayı soruyorum çocukmu neyin nesi Her gün kan anonsları diyorlarki dönör bul Yerde bir metre kar var ne yapar aciz bir kul Mucize bekliyorum elim açıp semaya Dualar ediyorum yalvarıyom mevlaya Kendimi ögütlüyom sesleniyorum sere Göz yaşım dökülüyor bembeyaz karlı yere Kardeşlerim dostlarım her gün gelip giderler Dinliyorum duymuyom fayda etmez telkinler Uzun bir yolculugun konyada yedi ayı Kahpe felek dururmu boyladık antalyayı Ne yol biliriz ne iz bir denizde zerreyiz Garip başa ne gele daha bir şey bilmeyiz Günler geçiyor bir bir akdeniz bahçesinde Herkesin bir gariplik kokuyor lehçesinde Beton kaldırımları döşek yaptıgım gece Tarif edemez anı ne duygu ne düşünce Bazen bir simit bir çay bazen bir şişe suya Gözüm uyku tutmuyor sıra gelmez uykuya Sesizce çekiliyor gizlice aglıyorum Gündúz akdeniz yanar ben gece yanıyorum Maddeye muhtaç kalan hasta yakınlarını Dilim ar eder şimdi anlatsam anıları Tarihin er meydanı dedigi olsa gerek Bir insan yaşayamaz bunları isteyerek Böbrek nakli kol nakli ben yüzü orda gördüm Çaresizlik yokluktan aglayan özü gördüm Evlat var anne baba herkeste ayrı çaba Çaresizlik sonunda gülerlermi acaba Gök ahmedim neylesin neylesin para pulu Tam tamına beş yıldır ararım mutlulugu Biliyorum yaradan sevdigini yar eder Şifa ondan degilmi yok olanı var eder |