ÇARŞAMBA TRENİ
Sen bilmezsin bu kente döşendiğini rayın
Demir çubuk altında inlerken binbir kayın Simsiyah dumanıyla gelirdi kara tren Çarşamba’dan Samsun’a yolcuları götüren Şafak vakti köylerden gitmek için okula Binmek için trene çıkılıyordu yola Elde bezden bir çanta, çanta içinde kitap Uykulu gözler ile çocuklar bitkin bitap Zamanla çağa ayak uyduramadı tren Hızından daha fazla dikkat çekerdi siren Kırılmış camlarıyla pejmürde istasyonlar Köylünün yüklerini taşır oldu kamyonlar Ve şimdi bir nostaljik anıda kaldı tren Rayları sarmış otlar, otlarda kuyruksüren İstasyon beklemiyor ne gelen ne gideni Mazide kaldı artık o Çarşamba treni 10.09.2020/Samsun İbrahim COŞAR |
Duyarlı yüreğinize sağlık.
İlhamın bol kalemin daim olsun.
Hoşça kal
Şiirle kal