Mehmet Poyraz KARADAĞLI

-Gitme dur… Gidersen gözlerim ağlar , dilim lal olur …-

Ve gittin ; apansız girdaplar mesken bildi yüreğimi ,
Kah uçsuz bucaksız ummanlarda sürüklenmekteyim ,
Kah kızgın çöl sahralarında yanarak pişmekteyim ,
Ve artık içimde korkuyla karışık afakanlar kol geziyor ...

Sana koşarken düştüğüm sensizliğin girdabında ,
Kendimi buldum hep sitem akan intizar pınarında ,
yokluğunun hüzün çarkında ve alnımın kırışığında ,
Sana çıkmayan dolambaç dolu binlerce yol geziyor ...

Yüreğimden sızan kan, gözyaşımla suluyor toprağı ,
sensizliğimin hazan mevsimi yele verdi yaprağı ,
Gittin, avuçlarımdaki senli ümitlerime düştü kırağı ,
Yakamda sensizliğin kederinden kurumuş bir gül geziyor ...

Seni bulmak için baktığım aynaların zifir karası sırında ,
Tutuşur oldu sen kokan gözlerim yokluğunun harında ,
Alev alev yanarken senli bakışlarım yokluğunun narında ,
Yüreğime sıçrayan her sensizlik kıvılcımında kül geziyor ...

Şimdi dağlarda yankılansa da hüzünlerimle senli isyanım ,
Saklı düşlerimin viran edeni sen bilmesen de halım, ahvalım ,
Ve ben artık ölene kadar dil zar oldum konuşmaz bir lalım ,
Bil ki artık ağzımın içinde sana suskun bir dil geziyor ...

-Sen gitmeyi tercih ettin... Ve gittin ...-


Selam , Sevgi ve Saygılarımla ...

_______________Saklı Düşlerim ...