nef's// . . . ey insan yavrusu büyümeye gör doğdukça tenine gün, yaladıkça terini, gölgeni güneş tuttukça med-cezirinin cemresinde yosun sakın ola ki belleme solungacında yeşili cennet sek mi sek körpecik bir nefesken, nedensiz bir hevesken cennettir herkese inan nef’s gün gelir büyümek olur küçülmek ve sen unutursun adını mayalanamayan dizelerde döl tutası, tutunası gelmeyen şiirlerde unutursun kıvamını, kıyamını iki ayağa bir pabuç, kıdemsiz telaşa, yivsiz, kalibresiz bir aşka sığmaz ayrılık asla ve hecesiz uyan(ama)mak olur toprağa ölüm, ölmeye gör… . . . avcı kılığında, zombi kıvamında birer avız aslında bu çürümüş dünyada.... . . . // ilhanaşıcıeylülikibinyirmibir |