Öfkene Hakim Ol Dostumİnsan dünya da neyi paylaşamaz ki Kavgacıdır, cinayet işler, şer düşler… İsraf eder elmayı, armutu dişler Sinirden kırılacak olurda dişler! Beş dakika geçince anlayamaz ki Bunu neden yaptım der dönüş seçince Pişman olmak faydasız, bu an geçince Şaşkınlık son safhada, dertler açınca! Geriye dönmek mümkün mü bundan sonra Elden ne gelir olan olmuş bir kere Ölen bürünür apak masum kefene Öldürense suçlanmış, gider kodese… Neymiş dünyalık miras, sorgudur namus Sinirlenmeye neden doldurmaz da tas Cevap vermemeliymiş karşısında ki Ne derse kabul edip olmalı sus pus! Hak mı arayacaksın git mahkemeye Sinirin geçecektir çeksen besmele İnsan göz göre göre, hiç bile bile Düşünmeden hareket eder mi böyle? Kim öbür dünyasına mal götürmüş ki Kim aşkına olmuşta yar, oturmuş ki Kim nefs azgınlığını dost doyurmuş ki Ne dert başa gelmişse sınav, ya Sabır… Cahillik ya yalnızca ağlatır kanma Sineni vura vura dağlatır yanma Zalim verse kul edip çağlatır banma Ölene kadar ilim olmalı tutkun! El bağlanıp da kimse hapis yatmasın Kimse kimseyi verip dert aldatmasın Ay, yıldızım şahit der olunca şehit Düşman vatana girip ten kuşatmasın… Saffet Kuramaz |