Bizimkiler (Halo Dayı)
Selamün aleyküm, aleyküm selam,
Doldu gözyaşıyla sustu, ağladı. Halo Dayı n’oldu, gamlandın dedim, Eliyle sözümü kesti, ağladı. Menevşe hasreti kalbinde kordu, Deli taylar gibi hep koşuyordu, Bazen tek başına koca bir ordu, Tablaya cigara bastı ağladı. Mesken idi gurbet vakti zamanda, Bir elinde orak yazı, yabanda, İlahi alnına firkat yazanda, Menevşe’ye baktı, küstü ağladı. Bilmez ise balık, bilen Halık’tır, Yıllarca belini büken yokluktur, Gülfemî ölüm hak, son yolculuktur, Eleği duvara astı ağladı. 31.08 (Urfa)-02.09.2021 (Ovacık) |