gurbet
gözlerim sabahı bekler
bir mahkûm prangasında ellerim titrek sözlerim tırsak dizlerim bağlı avuç içlerim ise yol bulmaya çalışan bir harita semada kuşlar gibi yeryüzünde ise kızgın bir boğa her an ininden çıkıp özgür bir kelebek gibi nereye gideceğimi bilmeden bir o yana bir bu yana koşturmak, avazım çıkana kadar haykırmak ve en nihayetinde bir meçhule saplanmak artık her şey olası her şey tekdüze sanki; annesinden koparılmış bir çocuk yolunu bilmeyen bir abdal traşlanmamış bir kalp bir o kadar çaresiz ve bir o kadarda korkusuz yorgun ve anlamsız bakan o masum gözlerin ardındaki amansız bir çocuk. |
Her zaman olduğu gibi, güzeldi eser
Bizde okuyor vede kutluyoruz kaleminizi ve eserinizi
Ömrüne bereket
Sağlıcakla