SESSİZ ÇIĞLIK
✍️
İki taş arasında kalmış donmuş harç gibiyim şu aralar Hem sakin hem de suskun beyaz yalnızlık kadar Öldürdükçe öldürmüşüm ruhumu sessiz sedasız Kapımda deli rüzgarlar vardı oysa pervasız... Hırçın cesetler yürür sokaklarda Pencereden bakarım öylesine uzaklara Mezarlar yüzer denizlerde Yanyanadır ölüler ve sağlar İşte ezan okunur denizden çekilirken ağlar Nakışlar işler hatlar geçerim üst üste Her darbede şekil alan, ruh bulan bu büste... Kabarır durur içimdeki özlemin Sıyırıp çekerim köpüklerini şu kaynayan denizin İşte koşuyorum ardı sıra parlak bembeyaz bir izin.. Selma Çanakçıoğlu 28 Ağustos 2020 |
Yüreğine emeğine sağlık
________________________________Selamlar