Yavan Hikâye
bunun adı gönül orman değildir
dayanır zulmüne dağlatamazsın bakışların bana derman değildir ölmüş duyguları sağlatamazsın gafilce sevdanın dalına kondum yağ gibi eridim taş gibi dondum onca mevsim sana sevgimi sundum yüreğimi tekrar çağlatamazsın senin günden güne artarken havan başıma yıkıldı duvar ve tavan çalışmıyor artık akreb yelkovan dönmeyen bu çarkı yağlatamazsın içine kapandı yanan arlarım duraksız ve susuz yol kenarlarım sayende kurudu göz pınarlarım bu kalbi bir daha ağlatamazsın bağrımın ateşi sönmedi yelde serinleyemedim derede gölde yüzdüğüm okyanus en derin halde sen bu denizleri sığlatamazsın yavan hikâyeden olmuyor destan zihnim bir saniye kurtulmaz yastan elvan cümbüşü de olsa bu bostan zambaklara zakkum bağlatamazsın Aydın der ki ihmal ettin ilgiyi diline huy ettin vahşi yergiyi savaş meydanında mağlub sevgiyi bir sultan misali tuğlatamazsın 22. 04. 2021, Aydın Bayrakdar |
Daha nicelerine inşaallah.