ÖLÜRKEN YAŞAMAKBu sirenler içinde Yaşarken ölmek, ölürken yaşamak nedir bu Diyarbekir’de? Seksen bir mermilik göğsümüzle Adımız “ölüm” soyadımız “yaşamak” bu Türkiye’de Nedir Allah aşkına bağrında beslediğin şu kan? Kanlı bir mevsimdir her mevsim Silvan Her sokakta bir cinayettir anaların bağrını yakan Şu silah sesi şu feryatta neyin nesi? Yıkılsın Malabadi, yıkılsın Diyarbakır kalesi Yoksa babam mı vuruldu bu çarşamba gecesi? Ölürken yaşamak, yaşarken ölmek nedir bu Diyarbekir’de? Her gece dallarında vurulan yetim kuşlar, sinemde birer ukde Ferman yazın Silvan’ın miri Selahattin Eyyubi’ye Ser ve söz kesen kılıcıyla bölüversin zalimi ikiye Haber salın bizlerden bi-haber bütün yazar ve şairlere Destanlar yazsınlar bu yıkılan ölmez şehre |
öyle güzel bir kent ki ...
artık güzelliği ile anılmalı ...
ümit ediyorum tüm kalbimle barış diliyorum...
sevgiler...