Süsleyi verdin hayatı,
Hayatımı
Belki
Güzel de değilsin,
Bilemiyorum
Yüreğe
Sormak lazım
Benim görmediğimi
O
Nasıl görüyor, gördü acaba
Yokluğun dahi bir çıra yaktı ise gönlümde
Sonsuzluğa,

Meçhuliyetin
Kollarında buluverdim kendimi
Zamansızlık buymuş demek
Ki,
Saati kursam ne gezer
Gösterdikten sonra
Hep
Ertesi,
Yokluğunun bir nevi çaresizliği,

Kaldırımlar
Buz gibi daim,
Girmişler yalnızlığımla kolkola
Sanki bir tek dedikoları
Eksik kalmış gibi
Bitiremiyorlar bir türlü,
Özlem
Hasret
Hicran
Acı,
Gözlerden
Düşmeyen hüznüm
Sanki asılı kalmış gibi
Kirpiklerimden yokluğuna,

Bilemiyorum
Belki de salıncak yaptılar
Sallanıyorlardır sensizliğimle
Bir oraya bir buraya
Çömelmiş
Umutların eşliğinde,
Umrunda mi ki zamanın
Ha varmışsın ha yokmuşsun
Ha yokmuşsun ha varmışım
Kıskacının tam ortasında...

* Berlin, 29.07.2021 *
🤎

Talat Özgen