KIRIK BİR ŞİİR
Rüzgarlar esmeyin dayanıksızım
Dallarımda kalan yaprağım kuru. Mevsimlerim sorsan ’’Sonbahar’’ derim... Savurma yaprağım Kırma dalarım Kırıktır içimde, her yerim kırık ! *** Yağmayın yağmurlar Ben hep yağarım. Kap kara bulutlar gitmez başımda Bak, bütün acılar hep göz yaşımda Sen, insafsız zaman geçtin sel gibi Daha çalacak benden neyim kaldı ki. *** Şimdi tüm denizleri coşar gözlerimin Sevenler sevilenler artık nerede ? İndi keder perdeleri akşamla pencerede Uykusuzdu gözlerim ... yoktu sevdiklerim. Ah ! bu kader nedense bize gülmediler. Mevsimlerim solan Sonbahar gibi... Yapraklarını döktüler. *** |