Evet müjdemi isterim,
Artık hep beraber delirebilirz..
Çok bile tahamül ettik..
Ben de vardı zaten
Hefiften bir delilik,
Farkındaydım yıllardır,
Olan biten her şeyin..
Yazdım durdum bu sebepten,
Anlayan oldu, anlamayan oldu..
Gün gün, gözlemledikçe,
Insalığın varacağı noktayı..
Tahmin etmiştim zamanı gelince,
Herkesin akıllanacağını..
Akılı, delilik bir başka oluyor,
Elinden bir şey gelmediğini,
Anladığın vakit,
Dünya ile bağını kesmek gibi,
Isyan ediyorsun, kâale alınmıyorsun,
Hoş görüyorsun, enayi yerine koyuluyorsun,
Saygılı davranıyorusun,
Saygısızlık ile karşılanıyorsun
Üslubunu bozmamak için direndikçe,
Zorla küfür etiriyorlar insana..
Sağdan soldan geliyor gelenler,
Hey heylerin bir gün seni
Bir bakmışsın ki, tam delirtmiş..
Bitmek bilmeyen işkenceler,
Doğal afetler,
Felaketler..
Yetmez anam bunlar,
Yollayın daha, sırada ne var..
Çipleyeceklermiş, insalığı..
İnsanlık mı bıraktınız ?
Modern köleler değil miydik, bizler zaten !
Hür olduğumuzu düşünen..
Ekmek kavgasında,
Boğaz tokluğuna, didinirken insanlar,
Şimdi bir de başımızda, binbir türlü bela var,
Aklımıza mukayyet olmak,
Bu nasıl olacak..
Toptan delirmek mi gerek,
Bir bilebilsem ne etsek..
Nefes alamaz olduk,
Bir oh diyemez olduk,
Of, pof çekmekten..
Umut ettik, ettik yıllar yılı,
Elbet düzelecek dedik,
Geçecek bütün bu zor zamanlar,
Azıcık kafamızı çıkarsak yüzeye,
Çekti bizi bir girdap yine içine..
Pandemisi, virüsü..
Maskesi, aşısı..
Bitmedi testi, mesti..
Soran olmuyor da,
Var mı acaba, halkın cebinde parası ?
Vergisi, bitmez,
Aylığı gelmez..
Aldığın para sana yetmezken,
Birde fuzili masraflar çıkardılar insanlara..
Koca dünya, milyarlaca insan,
Hiçbirimiz hiçbir şey yapamaz oldu bu durumlara..
Bakıp geçiyoruz, geçip gidiyoruz bu dünyadan,
Ne desek boş işte,
Delirmemek işten değil,
Bu çağda..
11.08.2021
Şiir: Gönül Cesli