bir sans daha...

ne cok insanın dilegi bu
ne cok insanın isteyipte ugrunda canın verdigi
bir sans daha
cok bilinmeyenli denklemlerin cozulmesi icin
bir bilinmeyeni cıkartmak devreden
simdi bir sans daha
kafamın icinde ucusup duran bu kelimelerin bir faydası olsa
işte hayat mutlu son bu baba
sonlar yoktur hic inanmam hikayeler tekrar baslar..
buyuyecek tum cocuklar kuculmeyen ruyalarla...
bir sans daha
simdi parmaklarımın ucunda söze dönusemeyen
bu teninin kıvrımlarında buyuyemeyen ben
gittiginden beri kuculen ruyalarımla
bir sans daha istesem
canım yanıyor
ustu kalsın dediklerim ustumde birikiyor
ne bekledigim otobusler geliyor artık
nede bekledigim sanslar
tanrı uzun suredir banliyö trenlerinde yolculuk yapmıyor
kasıt aranmıyor sözlerim de
belkide artık ciddiye alınmıyor
oğlumun sesini duydugumdan beri kabloların diger ucunda
kabloların baglıyamadıgı bir hayattan mesajlar cekiyorum
bir sans daha vermedigim icin belkide ogluma
simdi bir baba olamadıgım icin
bu kadar doldurusa gelişim
ve agzı acık bırakıldıgı halde tamamen bosalmayısı
sözlerimin
kişiselleştirmeylim simdi bunu
anlatıp arkasında durabildiklerin senindir
anlatamadıkların hala icinde birikir ur gibi
ne ameliyatla alınır nede gormezden gelirsin bir sure gecince
yeni bastan baslamaktan yoruldum
kapatıp dugmesini artık uyumak istiyorum
alkolun yetmedigi icin deil
artık uyusturmadıgı icin beynimi bu rahatsızlıgım
ne gunesin ufka degdigi yer umrumda
neden senin beni dusunup uykuya daldıgın
gercekten inanıp sevseydin beni boyle kıvranırmıydım karnımdaki agrılardan
durup durup sana kufretmek istiyorum
seni yoklugunu hissedip icimde
aglıyayım diyemi hayatıma girdin
sana asık olana kadar bekledin
simdi seviyorum dedigim icinmi alıp basını gidiyorsun
aklımın iplerini alıp...
suskunlugun sıradan bir hayatın kaosu gibi
eskisi gibi olmak istemiyorum artık
simdiki gibide olmak istemiyorum
geldigin gun lanetin baslangıcı gibi
seni hatırlamak istemiyorum
unutmak istemiyorum
yoruldum
hayatından memnuniyetin hafifletici sebebimdir
gerekiyrosa kahkahların atmalısın
duyarsam eger bu tarif edemedigim
kullandıgın kafi gelir
üstü kalsın diye köşeye bıraktıgın bedenim
aklımın iplerini bırak artık
karsılıgında kac şişe alkol gerekliyse soyle
simdi aklımın iplerini bırakırken
ne dersin
midem bulanıyor
lanet olasıca seni öyle cok seviyorum ki
kollarında inledigim her kadından sonra salya sümük agladıgım
sen deilsin diye sana deil diye yazdıgım her satırdan sonra gunah cıkardıgım
bir baskasını öpüyorsun diye artık
aklımı kursuna dizdigim
bu bir turlu acıklayamadıgım
gelmiyorsun diye
sevmiyorsun diye
artık özlemiyorsun diye nefret ettigim ben
sonunu baglayamıyorum diye
kapagını acık bırakıp
bir turlu
olmuyor işte
bildigim hic bir söz anlatmıyor bunu
hic bir duygu
daragacında sallanırken bir turlu boynu kırılmayn idam mahkumu gibiyim
ne nefes alabiliyorum
nede sesim cıkıyor
ne gozlerim acılıyor
nede senden vazgeciyor...