syra. . . suyum sinesine, kıblesine hançer nefesim kabrine diken tenim tuz kesiği mavisine ganimetsiz bir sandık kadar ıssızım syra sana baktıkça, battıkça ufkuna bir deniz daha çürüyor, bir dalga daha tutuşuyor güvertemde yosun eken dalgalar kadar hırçınım syra ah syra... yelkenlerime doldurduğum keder, göğsüme bastırdığım isyan ve seyrimdeki yegane düş bozumum topla gülündeki, dikenindeki gamzelerindeki efsunu saçındaki geceyi, ayı, yıldızı solungacımız giz olsada kulacımız, rotamız hep biz.. . . . // ilhanaşıcıağustosikibinyirmibir |
seninle her gün
kalbe doğar
alem-i varlık
ve
sensizlikle her gün
yok olur
cihannüma...
......
tebrikler... çok güzeldi
hep sevgi saygımla