Mevsimin tozlu yollarında düşlerim
Güneşin kızıllığı boyadı tenimi
Harflerin kanatları yaralı
Fesleğen kokulum dargın

Hüzün yağmurlarının sancısı tuttu
Pırlanta duygularımın duvarlarında çatlak var
Yalın ayak içiyorum acı şerbeti
Boğazımda anılardan kalan yırtık var

Bir he de desen İlknur
Geceye minnacık bir umut ekesim var
Can suyunu sevgiden veresim
Mağrur bakışlarına da kelimeler dizesim var

Şiirler konuşuyor İlknur
Duymuyor musun?
Yamalı yüreğinin renklerini boyadım
Kirpiklerine yüz seksen derece mercek taktım

Sen hala hangi yamaçlarda yer arıyorsun
Efsunlu tümcelerine nerede düğüm atacaksın
Bir kelam et, dizi dizi akıt mahzenlerindeki ağıtı
Artık tökezliyor düşlerin anası

Gerilmiş bir yay gibisin İlknur
Patikalarda koşman gerek
Damarlarındaki tohumların filize durması gerek
Sonsuzluk diyarında alnın açık olması gerek

Rahmet insin mevsimin tozlu yollarına artık
papatyalar açsın parmaklarında
Hasretin son bulsun son demde
Bir lahza yeşersin bağrının bayırları