içimizden ırmaklar aksa..
bir kuş yumurtası
beyaz siyah benekli bir kaplumbağa yavrusu yeni öğrenmiş yürümeyi... ne diyor ozan, kırdık mı bir kuşun kanadını ayırdık mı karacayı yavrusundan... içimden içimden ırmaklar aksa söner mi bu yangınlar söyle... şaşkın ürkek bir tavşan çalıların az ötesinde korku damarlarımızdaki kandan daha hızlı yayılıyor bedenimizde... "akar suyun meyve çağında ağacın, serip gelişen hayatın düşmanı." ey nazım söyle yanmalı mı yerdeki karıncayla yanmalı mı ahlatla meşeyle... tütmeli mi kapkara ağmalı mı göklere içimden içimden güneşler doğsa aydınlanır mı bu zifiri karanlık... gözlerimizi ağaçlar bürüse gözlerimizi yaprak toprak bürüse sevemez miyiz yeni baştan en başından ilk başından kuşuyla kurduyla böceğiyle bu koca evi... içimizden gözümüzden yüreğimizden elimizden ayağımızdan ırmaklar aksa söner mi bu yangınlar söyle.. söyle.. 02/08/2021 ödemiş |
Yürekten gelen duygulu, kimi zaman dramatik yazı dizisidir şiir.
Gönlünüze sağlık.
Tebrik ederim. Başarılarınızın devamı dileğimle.
Selam ve saygılar..