NasipŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Evvel zaman içinde
Bir mutsuz vardı Bir de mutlu Bir umutsuz vardı Bir de umutlu Gel zaman git zaman yer değiştiler. Artık mutlu mutsuz Mutsuz mutlu Umutlu umutsuz Umutsuz umutlu ... Ruhuna el fatiha demeden Yanağıma mendil uzattı Sisli sakalları olan ihtiyar Omzuma dokunmuştu oysa boğazımdan ne gemiler geçmiş Sesimi çıkarmadan ağlarken Artık hüzün bitkileri yeşertmezsin Hüzzam değildir adın Kış değil baharı yaşarsın Funda ağaçları çiçek açar mi ? Nereden bilirsin ? Sen bilme ama Benim ektiğim ıhlamurlar Artık çiçek açmayacak... |
Mevsimi olmayan kardelen gibiydi şiir
Hem dokunaklı
Hemde düşündürdü
Tebrikler
Nakış güzelliğinde işlenmiş
Derin ve berrak bir şiirdi