BEN HER GECE ÜŞÜYORUM

Ben üşüyorum akşamın alaca karanlığında
Güneş batıyor karanlık çöküyor pencereme
Kara kara bulutlar esiyor gökyüzünde
Ay ısıtmıyor geceyi
Mısralarım satır satır üşüyorlar her gece

Sen uyurker sıcak yatağında sevdana sarılıp
Ben seni düşünüyorum ayaz geceleri
Sen aşk sözleri fısıdarken sevdiğinin kollarında
Ben seni üşüyorum geceleri

Gözyaşlarıma gömerken gecenin sessizliğini
Bir köşeye atılmış paçavra gibi
İki büklüm yatağın bir köşesinde
Pencereden yıldızlar sayıyorum kaderime isyan ederek

Gecenin bir yarısı sensizlik nöbetine giriyorum
Kaderin böylesine isyan ederek
Diziyorum gözyaşlarımı urgana tek tek
Ama ben üşüyorum güneş doğana dek

Uyurken sen mutluluğun kollarında
Kalbim sızlıyor gecenin zifiri karanlığında
Kayboluyorum kabusların acımasız ayazlarında
Düşünürken üşüyorum seni başka kollarda

Geceler uzun sabahlar olmuyor
Duvarlar üstüme kabus gibi çöküyor
Hayalinde olmasa umut uğramıyor
Yalnızım yalnız karanlık sensiz bütün gecelerde

Yüreğim düğünlendi yine bu gece
Ağıtlarım sel oluyor inan her cümlede
Hıçkırıklara doymuyorki ki şiirlerde
Boğuluyorum üşüyorum ben her cümlede

Ömrüme bir çizik çektin gülerek
Kalbimin sahibi ettim seni severek
Arada bir selamını göndererek
Isıt üşüyen yüreğimi sende severek

Feriha Aydosoğlu