BİR EYLÜL ÇIKMAZINDA
Akşamın karanlıklarında
Sana dökülüyordu göz yaşlarım. Susamışlığıma inat susuyordu yağmurlar Bir gül açıyordu yokluğuna inat ! Yangın gibiydi içimdeki yokluğun Çatlamış sabır taşlarının ıpıslaktı gözleri Tüm mavileri siyaha boyamıştı ayrılık Yüreğim ! yüreğimi tuz-buz edip Sana yolluyordum... Kendim dökülüyordum Karanlığın sokaklarına... Gök yüzü ve deniz gibiydin bende Uzaklık cehennemiydin gözlerimde Şarkılar tırmalıyordu kulaklarımı Bütün ıstıraplar içime çöküyordu. Korkulu akşamlarda koşuyordum sana Sensizliğimi anlarmıydın bilmiyorum... Akşamın o korkulu yollarında Yokluğuna geçiyordu trenler İçimde Eylül akşamlarının yalnızlığı Gözlerimde ıssız ormanların ürkekliği Karlar gibiydi yalnızlığım Bir Leyla’ydım, Mecnun’una koşan... Aygün Deniz 9.Temmuz.2021 |
Malum her güzel oluşum bir adım ile başlamaktadır. Bu kimi zaman hüzün ya da mutluluk olabiliyor.
Fakat her ikisi de gönülden düşenlerin güzel bir emekle eserler haline dönüştüğünde yüzlerce insanın bu tür güzel anlamlı eserlerden kendine bir pay çıkarmasıyla daha fazla değerleniyor.
İşte bu şiir de öyle bir şey.
Bu güzel eseri yazan gönlünüz ve emekleriniz dert görmesin. İçten dileklerimle kutlarım.
Saygılarımla.