BOĞULUYORUMBOĞULUYORUM Ağlasam ağlayamıyorum, Gülsem gülemiyorum Boğuluyor, ölemiyorum Bu nasıl bir hayat ortası yok Sıkışmış içime pek çok serüven Çıkartıp atamıyorum Boğuluyor, ölemiyorum Doğumdan ölüme sınav, bitiremiyorum İkram edilen hayatı yaşıyor insan Her canlının yükü kendine ağır Rıza makamına ulaşıncaya kadar Basamaklar bizi Hakk’a götürecek eminnur güler acar |
kulakları çınlasın.
bölümde dersime gelen prof. ama insanlığı ile başı çeken.
bir gün dedi ki bana:
''sığlarda yaşamak, sevgili Gülüm sığ ve tekdüze bir insan olmak.''
bir an algılayamadım çook sonra anladım ama.
sığ bir kıyıya vuran bir midye kabuğu olacağıma derinlerde yüzmek ve boğulmak bana atfedilen görev.
basit olan ne ise uzağında durduğum.
derinlerin meali derin düşünmek ve analitik zekam bir de hassasiyetim
zor bir insanım hayatı zora soksam da.
halimden memnun muyum peki?
hiç dert değil en azından kendime saygı duyuyorum.
rütbemse insanlık canım şairem ve herkesi eşit gördüğüm
vee yanlış anlaşıldığım ama insan kendini bildikten sonra ve Rabbimiz bizi bilen
sizi seviyorum