YİNE SENİ ANDIM
Bu akşamda yine kadehim dolu.
Resmini koydum önüme. Yudumluyorum sana doğru. Aldım sazımı sözümü, İnceden inceden. Tıngır mıngır çalıyorum, Yine bir felekten... Varlığını göremesem de, Hissediyorum ya seni. Sayende sofram yine neşelendi. Gözlerim arıyor seni gözlerim. Çağırsam gelir misin? Hani, nerede o verdiğin sözlerin... Hani uzaktan da olsa, Sana sesleniyorum. Varlığını göremesem de, Yokluğunu arıyorum. Daha fazlası da kalbimi yoruyor. Şöyle oturup baştan aşağı baktığımda. Bizlere neleri neleri sorguluyor... Bu kalp iki canda da, birdir. Uzakta da olsak, yakından duyarız. Mevzu derindir. Ey! Gönül yarası bu beden senindir. Bazen neşelenir, bazen de hüzünlenir. Ama her şeyden önce, Koy kadehi önüne, gerisi gelir... Bu akşam seni yine andım. Birazda olsa, beni sana anlattım. Hüzün, neşe, keder, sevinç. Hepsine biraz biraz daldım. Hadi şimdi kalkıp uyuyalım. Ertesi güne yine, Seninle başlayalım... ( DeN!Z ) |