Unutulmuş değerlerŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ana ve babasını yalnız başına bırakanlar için yazıldı, rızkımızın 10 da 9 u çocuk ve yaşlıların sayesindedir
Arkadaş dediğim sessiz gölgemle
Selamsız sabahsız, kalakaldım ben Yaşlanmış bir halde ıssız bölgemle Elimde titreşen dala kaldım ben Eskidi çakedim, askıya düştüm Kırıldı dallarım saksıya düştüm Buz kesti yatağım, eksiye düştüm Sarıp sarmalamaz, kola kaldım ben Üfürsen düşecek, başımda fesim Kulağım ses duymaz, kısık nefesim Ha durdu duracak, göğüs kafesim Gün be gün tekleyen, sola kaldım ben Canıma can katmaz, canlanmış aşı Kurtarmaz ruhumu, ecel maaşı Gözümden dökülür, yalnızlık yaşı Aralık görmeyen, yıla kaldım ben Zaman başkalaştı, düzelmez gayrı Değer verdiğimin, kalmadı hayrı Koyunu kurt kaptı, bebeler ayrı Gözleri odaklı, yola kaldım ben Tansiyon tavanda, yükselmiş şeker Bir iki kelama, boynunu büker Kulaklar çınlıyor, gözler yol çeker Bir yanı dağılmış, sıla kaldım ben Aras’ım var mıdır, sözünde duran Ahvalim nicedir, kalmadı soran Dağıldı ocağım, viranım viran Merhamet dileyen kula kaldım ben İSHAK ARAS ishakaras (mihman) 19 Haziran 2021 |
Koronadan sonra daha bi yalnızlaştı insanlar.
İyi ki şiirler var en güzel arkadaş.
Kalemde kalsın hüzünler
Saygılarımla güzel bir şiirdi yaşamın son anlarını yansıtan.