SEN KOKUYORUM BEN ........
Vurmuşken kendimi aşkla yollara
Bir ışık buldum koyuldum takibe Sormadım kimsin ? nerdensin? diye Sessizce düştüm peşine Uzun yollar yürüdüm Hergün ağladım bir gün güldüm. Çakıl taşları acıttı yüreğimi Yaslandığım duvarlar kanattı omuzlarımı Yılmadım kanadıkça içim gülümsedim. Sonra bir koku sardı benliğimi rüzgarla Önce ellerimi okşadı Saçlarıma dolandı sardı beni sıkıca. Anladım! gökkuşağının altında Hasret topraklarındaydım Seninle senin koynunda Varoluyordum yeniden Artık sen kokuyordum ben...Işığım bırakma beni........ özlem-05/08/08 |