BİR CAHİL BEN
Uçurumun kenarında
Savrulan yaprak gibiyim Bakmayın özgür olduğuma Düşsem deniz boğacak Kalsam güneş kavuracak Köhne bir bina içinde Sıvası dökülmüş duvar gibiyim Bakmayın ayakta olduğuma Dik dursam ezecekler Boyun büksem üstümde gezecekler Telleri kopmuş sazın bağrında Kırılmış tezene gibiyim Bakmayın notalara vurduğuma Çalsam sesim çıkmıyor Çalmasam kimse duymuyor Biat etmiş gölgelerin düşünde Kurumuş mürekkep gibiyim Bakmayın kalemimin güçlü olduğuna Kimine yazmaya korkuyorum Kimi yazacak diye korkuyorum Kahpe düzenin içinde Birbiriyle oynaşan bedenler Bakmayın herkesin bilmişliğine Kimi üç kuruşa ruhunu satmış Kimi cahilliğine etiket katmış Kiminin ağzı çok laf yapmış Gördükçe her şeyi bilen yüzleri Bir cahil ben En cahil yine ben.. Sadık KARADEMİR |
yüreğine
sağlık
selam ve saygımla.