KURUSUN BUGÜN...
Aşağı çeşme, yukarı çeşme.
Ben yandım, sen su verme. Yaralarım artık nolur eşme. Bırak için için kanasın bugün. Camiden susaya olta atardım. Andıkça adını cigara yakardım. Bir sevda ki yüreğimde saklardım. Sırrımı ellere deme bugün. Bağa bostana dolana dolana. Geceler karanlık ay çıka dolana. Ben ömrün adamışım yoluna. Bırak dokunma, dolansın bugün. Hacıbektaş dolmuşu durdu susada. Ben vurulmuşum tam da şu yanda. Zülfün dökülmüş sağına soluna. Bırak rüzgarda savrulsun bugün Çeşme başına kurmuşum otağı. Batıyor dört yanıma zalım yatağı, Düğün edip dikemedim bayrağı. Bırak gönlüm kanasın bugün. Ne Kargın yurt oldu nede Kırşehir. Gençliğim zay oldu içirdin zehir. Gitme dedim ağladım olmadı tesir. Bırak beni gömsünler bugün. Garip Şenol ne derlerse desinler. Bir güzel yaktı kavruldu desinler. Sevda bilmeyen varsın gülsünler. Bırak çağlayanlarım kurusun bugün |