Erinme gönül
Erinme gönül
bastığın topraklar sevda tozanda gençlik buharlaştı uçtu kazanda kokladığın güller soldu hazanda bekleme yağmurlar yağar be gönül demedim mi gönül kervandan kalma karlı dağın duman gözleri yumma doruklar aştı sevda kuşu humma hangi güneş sana doğar be gönül vur efkarın durmadan dağa taşa kalıp bir köhnede sevdasız yaşa ah edip ağlamak nafile boşa pişmanlık adamı boğar be gönül yardır ayakta tutan can yeleği kim bulmuş rüya süsleyen meleği akıldan çıkarma zalim feleği dertleri önüne yığar be gönül her bahar gül çiçek dalarsın ala bülbülü kıskandırıp konarsın dala şenlik görsen başlarsın defle çala bir ömre kaç sevda sığar be gönül Ahmet Coşkun |
selamlar...................