GÖKTEN ÜÇ ELMA DÜŞTÜGÖKTEN ÜÇ ELMA DÜŞTÜ Hangi kitaba sığar bana yaptığın zulüm Gözlerime aşk ile bakmaya yüzün mü var Sabır taşı olsaydı yine çatlardı gülüm Dostlarının içine çıkmaya yüzün mü var Sabrederek katlandım çektim bütün kahrını Harcayıp bitirmedim kalbimde aşk mihrini Mum ile aratırsın geçmiş zaman behrini Sevda pınarı olsan akmaya yüzün mü var Sevgiyle emek verip kazmadın toprağımı Soldurup baharımda kuruttun yaprağımı Dağa döndürdün inan gülşen olan bağımı Bağbanım olup da su dökmeye yüzün mü var Gönlümün gökyüzünden kehkeşanlar geçerken Hicranla inen yaşlar buharlaşıp uçarken Yanarak aşk oduyla Tanrıma el açarken Şimşek olup göğümde çakmaya yüzün mü var Kalbimi sana açtım ağyara hep Sur oldum Gözlerinde hapsolup aşkına esir oldum Tepeleyip geçtiğin emektar hasır oldum Küllenen ateşimi yakmaya yüzün mü var Bitti artık bu masal gökten üç elma düştü Sanki hiç yaşamadık sanki hayaldi düştü Ellere aşk, mutluluk, bize ayrılık düştü Bir dost gibi elimi sıkmaya yüzün mü var? Nurgül KAYNAR YÜCE / K.MARAŞ |