Küle DöndürdünTaş kalplinin biriymişsin meğerse, Dert çektirip hayatımı söndürdün. Kin nefretin kiriymişsin meğerse, Ateşe benzerdim küle döndürdün. Ne acılar çektim senin elinde, Kaybolmuşum hırçın akan selinde, Gamsızlığın nağmesi var telinde, Dalında kuruyan güle döndürdün, Hırçınlığın izleri var zira’nda, Böyle yürek olmaz asla Tiran’da, Toprak gibi suya doyup bir anda, Önünde yoğrulan kile döndürdün. Hislerimi mısralara yazanda, Yıllarımı yaşamışım hazanda; Acıların kaynadığı kazanda, Sitemle dopdolu dile döndürdün. Kanayan kalplerin dimağı gibi, Keyfine düşkünün hamağı gibi, Gam ile kederler yumağı gibi, Selle sürüklenen mile döndürdün. Duyguların zirvesine vardın da, Surat mı asmışım beni sardın da, Yıllar boyu koşup durdum ardında, Gücünü tüketmiş pile döndürdün. Alptekin Yazar |