Feryat Figanım AnnemBazen öyle yaşananlar vardır ki, Para versen alamazsın, yorar ki… İnsan ruhu böyledir yok benzeri! Pürüzsüz çam ormanında yaşarsın: Yaylasında her an nefes alırsın, Düşünmeden yeşiline dalarsın, Ot rengine sadık, görsen fıtratı! Senden bana yansır annem aynana Gördüklerim böyle özel ve güzel! Giyer gibi Hint kumaşı bedende Görmediğim zarafet bu incelik, Doğasında az rastlanır bir çiçek Zevkle uçar üstünde her kelebek Korkmadan, hiç dokunmadan, dilse lal… Kaynaktan su içer gibi hep berrak, Kalbimde sır, gezsem güldür otlak Sallandıkça muştu verir oturak Ayağımı yerden keser hatırı! Sevgin gönül ağacımda asılı, Meyveleri bol gözümde dolaşır! Yakalayıp yedim mi söz alışır Buram, buram tadı cennet kokusu! Alışırım bu muştuya esaslı… Ah… Özlemin dağlar aştı, şaşkınım Ölmeseydin, olsaydın hep yarınım… Boynum bükük gezerim, çok dalgınım Mevlam böyle yazmış kader ayarı! Yazın ortasında düşer kırağı Üşürüm çok, sevginsiz buz bayağı Ecel gelse yalan olur her düşü! Asumanda benim gibi hüzünlü Dökmez Nisan yağmurunu, tütsülü Özlemin kor, hiç sönmüyor ki narı …/ Vuslat diye diye feryat figanım! Saffet Kuramaz |
ders vericiydi,akıcı anlamlı
ve düşündürücüydü
kutluyorum Üstadım,
Dualarımla selamlarımla