Kabataş İskelesi
Seni,
İstanbul’da , Kabataş iskelesinde bırakıp, Vapura bindiğim anda, Gözüm seni, Radar gibi izledi. Gözden kaybolana kadar, Baktım ardından. Otobüs duraklarının arasında, Yitirdim seni gözbebeklerimde. Üflenmiş bir alev gibi, Hayalinin, Titrek dumanlarını savura savura, Gözden kaybolduğun, Ana dek, Baktım ardından. Boğazımda, O tanıdık tıkanmalar, Titrek gözyaşlarım Ardı ardına boşaldı. Ben silmeye Yetişemedim. Parçam, Bir uzvum, Orada kalmıştı.... Kabataş iskelesinde.... |
Yüreğiniz kaleminiz var olsun.
Selâm ve Duâ ile Sevgiler.