İNSAN OĞLU BİR GARİP
Dert başa gelince anlarsın sıkıntısını
Yaşamayan bilemez neler yaşadığını Geride onca enkaz kalır sense yabancı Yalnızlığa inat konuşmak istemezsin Elleri başında dizler çökük eyvah eyvah Kahredip duruyor haline garip garip Yüreği yanıyor kalbi sıkışıyor vay vay Kör olmuş gözlerle baksa neye yarar Sen yanmışsın bitmişsin kimin umurunda Git hele git başından haydi işine gücüne Güvenme de gençliğine malına mülküne Değer dediğin can bir avuç toprak Ateş düştüğü yeri yakar birşey olmaz deme Inanmıyorsan eğer inanma mı bekleme Bırak sevdiklerini lüzumu yok güvenme Ne ekersen onu biçersin Unutulursun arayan da olmaz soran da Dosttun sandığın dostlar yoktur yanında Zaten menfaat olmasa çıkmazdı karşına İnsan oğlu ne gariptir ki böyledir Tasalanma bir şekilde yol çaresi bulunur Çekinme istemesende nasıl olsa duyulur Elbet bir gün senin de hesabın sorulur Yalan dünya nankör olmuş nankör |