DuygularımDuygularım geçmişte yaşattığım efsane Bu yol nereye gider anlat dost tane tane Gittiğim her yerde dert, oldum deli divane Döndüğümde gördüm ki köyüm olmuş virane Duygularım ahirde gördüğüm saçar zehir Yedikule zindanım özgürlüğe yok mehir Yaşamadım deyip de nasıl ederim tehir Yemyeşildi Gülhane şimdi olmuş hastane Duygularım düşürdü Halep’e, oldum esir Abdülhamit Çarşısı etti bana çok tesir Lakin unutmuş nesil okumuyor tek nesir Ecdadım yerine her övgüsü kefereye Duygularım isyanda oynanır zalim oyun Çoban kaval derdinde telef olsa da koyun Vatan millet hikâye zalime eğmiş boyun Kendini bile satar versin de tek sermaye Duygularım diyor ki Hakkın yolu neden zor Kur ’anı okuyan yok neden görülüyor hor Kıyamet yaşar gibi ahlaki çöküntü kor Tespih atılmış yere, toprak olmuş imame Duygularım duada, ağla der ela gözlüm Cemaline doyamam ayın on dördü yüzlüm Haydi, ezanı oku dilinde Bilal sözlüm Şu millete dua et, alnı varsın secdeye… Saffet Kuramaz |
Şiirde sözünü ettiğiniz kefere kim?
Çok yazık..