SENSİZ KALDIĞIM HER ANDuygularını salmışsın saçakların kollarına, Rüzgarın eteklerinde bir feveran halin. Hüzünü sırtladıkça bedenine, Güneşin ateşinde yandıkça yanmışsın. Endamın kör kafeste mi bağlı bunca zaman, Uzattığım elleri havada gördüğün her an Bir baksan yıkılır mı dünyan Bir zerre bile az gelir inan Sensiz kaldığım her an Saklama gül yüzünü, artık gelse sevdan Gelemezsen, yandığım o an Bir ses versen kabulümdür bir an Yaşayan bir ölü oldum Sensiz kaldığım her an Sensiz kaldığım her an |
öğüt ,sevgi ve özlem vardı,
ders vericiydi,akıcı anlamlı
düşündürücüydü
kutluyorum Üstadım,
Dualarımla selamlarımla