Beni Gör Demiyorum...Beni Gör demiyorum Görmesen de Nihayetinde Bir umut Var İçimde, Belki de bir gün Sözüm geçer güneşe Sabahların arifesinde, Bırak yensin günler bitsin seneler Nedir Ki Ebediyetin çerçevesinde, Sonsuzluk bir hiç Yolculuk mutluluk Varlığıyla yokluğuyla Açmış kollarını bekler iken bizleri, Bize tek Varmak düşüyor Varmak her şekliyle Kafiyesiz kafilesiz, Şartı Hep Kalpte saklı Yürekte muhabbet Gönül bu bir gül yaprağı misali Dokunurken göğün mavisine Bulutlar ağlasa ne fayda Saçları ıslatsa Ne zarar, Esecek Muhakkak gelecek rüzgar Kuruması an meselesi Güzelim, Gör Beni Demiyorum Görmeden de edemiyorum Hayallerimin en ücra Köşelerinde... * Berlin, 28.05.2021 * Talat Özgen |