KAN DOĞRANIR İÇİMEBütün insanlığı Uygarlıkları yakıp yıkanları Ve kokmuş karanlıkları Bedenlerini çıra yapıp yakmaya Bu onulmaz sevdaya baş koyanlar Karakışın zemherisine Zılgıt zılgıt boranına, karına Tükendi, yetmedi takatleri Acınası sonbahar yaprakları gibi Sarardılar, soldular Düştüler birer birer Bizimle bu onurlu yola düşenler Ağıdım bir isyanın türküsü Duyanım, dinleyenim Ölmüşüm gömenim yok Kan doğranır içime 20 Eylül 2016 // Antakya |