YARIM KALAN HİKAYEMİZ
İşte böyle böyle başladı, bizim hikayemiz.
Henüz tamamlanmamış yarınlar, Hiç bitmek bilmeyen içimizde bir umut var. Gökyüzüm aydınlık, bulutlarım sevdalık. Çarpıyorsa eğer birde yürekler, Yüreğimiz olur dermanlık... Bunca zaman ayrı geçirdiğimiz hayatımızı. Sorguladık yıllarca, Yüreğim yüreğine bakmaya, sakınır olmuş, Hasret çeksemde uzaktan doya doya, Halimiz buymuş. Canım ciğerim sensiz ben ne haldeydim, İyiki geldin, gözünü seveyim, Gördüğün gibi yine seninleyim... Aradan geçmiş bunca zaman, bunca hasret. Gözlerim gözlerinden uzak kalmış hayret. Şaşırıyorum sana, Şaşırıyorum ayrı kaldığımız zamanlara. Bilirim bensizlik sana zordu. Hasretlik bitti geldin aramıza sevgin doldu... Bir bilseydimki bensiz nasıl geçti hayatın. Belki uzak durmazdık, Belkide, geçirdiğimiz hatıraları ve zamanları, Sormazdık. Bilmem bu ayın kaçı, bilmem hangi saatini, Hatırlayıp durmazdık... Ben bekledim yollarını, artık kavuştuk. Yazmaktan yorulmadığım zamanımı, Sana anlatıp durdum ayrı geçen hatıralarımı. Canım benim yazmaktan alamadım kendimi. Bilmem bu kaçıncı anlatışım, bu kaçıncı haykırışım. Sevdamızın uğruna sana bunu anlatışım... İşte böyle böyle başladı bizim hikayemiz. Olurda bir gün olgunlaşırsa meyvelerimiz. O gurur verici sözlerimi anlatırsın onlara, Yarım kalmasın umutlarımız sevdalarımız, Haykırsınlar göklere bulutlara, Bu sevdanın adını taşısınlar, Tüm yüreklere... ( DeN!Z ) |