HİCRAN
Yine aynı ihtişam geliyor gönül gülü
Sarayını harabe ettiğinden habersiz Eteğinde taşı yok hatta ağzında dili Dün "çor"una "can" idim, şimdi selamı yersiz Yüzünde bin meşale ışıl ışıl gözleri Şavkın da aydınlanır kendi darbe izleri Taşı düşmüş burçların,derzi bozuk duvarlar Gelen gönül gülünü ne görür ne duyarlar İktidar hırsına yem ünsiyet iyi niyet Küçücük menfaate ödenmiş büyük diyet Taht kavgası aşkına saray olmuş yerle bir Gönül gülü tebessüm,hüzne tebessüm zehir Tadına varmak için yaşadığı her anın Bütün emrine uydu bizim sultan şeytanın An bitti, şeytan gitti saraya hakim yıllar Gönül gülüne çıkmaz, olmuş körelen yollar Zırhını kendisine tabut edinen ölü Sanıyor bitti derdim nihayet açtım yolu Tavrına tüm vefayı defnetti el fatiha Ben suratsız bir Yusuf, Gönül gülü Zeliha |
Selam ve dua ile.